GÜLE SEVDALI, GÜL YİĞİTE ELVEDA Ey gülü çok seven, gül yüzlü yiğit, Şehitler yoluna güller döşedi. Gül sevdalısı olduğun, gül sözlerinden belli, Efendimiz gül kokardı, gül gibiydi, gül tenli... "Ruh bir anlıktır, nerede çıkacağı bilinmez!" derdin, Son nefesini karlı dağlar başında verdin. "Dünya çok kısa, fırıldak yapılmaz!" dedin, Dünyayı, parayı, değil Allah'ı sevdin. Teslim olduğun dağlar, kayalıklar beyazdı, Durmadan kar yağıyordu gökler bembeyazdı, Nur saçarken kâinat, senin tenin üşüyordu, Fakat kalbin aşkla yanıyor, tutuşuyordu. "Ölümüm, düğün günüm!" demiş bir büyüğümüz, Bizim de şehadet olsun ölümümüz… Senin düğününde ne yazık ki ağlıyoruz. Ayrılığın çok acı karalar bağlıyoruz, Ey sonsuzlukların sahibi Yüce Mevlâ'mız: Emanetini aldın, merhamet et, O'na gani gani Rahmet et, Cenneti âlâna kabul et, Ruyetullah'ına davet et… Amin, amin, Velhamdü lillâhi Rabbil Alemin!… 31.03.2009 Yaşar AKKAŞ |
<0YORUM: